Bij de medische controle verklaarde mijn arts dat mijn conditie de afgelopen 25 jaar niet zo goed is geweest als nu…

Marianne Loggers

Mijn spataderen speelden me weer parten, maar voor een nieuwe behandeling moest ik nog enkele weken wachten. Juist in die weken maakte ik kennis met Asja en kwamen we aan de praat over gezond eten. Vanwege mijn bekendheid met het Moermandieet (in verband met kankerbehandelingen) sprak Asja’s methode mij wel aan. Dus heb ik meteen het boek ‘Slank, fit & gezond’ besteld.

Inmiddels ben ik een aantal weken onderweg en word ik steeds enthousiaster. Ten eerste omdat ik ’s nachts geen hevige krampen meer heb. Ten tweede omdat het opgeblazen-dikke-buiken-gevoel weg is en mijn lievelingsbroek zelfs te ruim wordt!

Deze gezond-methode kan ik echt méér dan aanbevelen. Ik hoop met creatieve maaltijden mijn steentje bij te kunnen dragen aan het werk van Asja en de gezondheid van medemensen.

“We zijn zomaar gezonde schepsels”

Door Marianne Loggers een paar maanden later:

Ha die Asja,

Het heeft ook even geduurd maar het dieet dat ik mijn Labrador Boris moest geven leek zo uit je boek te komen: rijst met groene groenten en geroerbakte tahoe. Als tussendoortje alleen fruit en rijstcrackers! En het heeft gewerkt: de meeste allergieën zijn verdwenen en Boris is sinds drie weken weer aan z’n gewone brokken. Hij ziet er beter uit dan hij de afgelopen 2 jaar heeft gedaan. En hij heeft plezier, ook als we ‘s avonds een rondje joggen! Trouwens: Soraya heeft ook 2 maanden meegedaan met het dieet en is nu wel erg fit voor haar leeftijd.

We zijn zomaar gezonde schepsels. En dat voor onze leeftijden: Soraya is 11 jaar en 4 maanden en gaat elke dag mee naar het bos om een uurtje te dollen! En ik word 5 maart dus 59!

Lieve groetjes,

Marianne

“Bij de medische controle verklaarde mijn arts dat mijn conditie de afgelopen 25 jaar niet zo goed is geweest als nu…”

Door Marianne Loggers vervolg;

Mijn broer hield me altijd voor dat ik hem in leeftijd nooit zou inhalen. Helaas is hij slechts 30 geworden en ik ben hem nu al 29 jaar voorbij! Niet dat ik zo’n sterke stans ben. Nee, in mijn lijf rammelt het aan alle kanten. Want al die jaren verduur ik reumatische pijnen, ben twee keer voor kanker geopereerd en nabehandeld, heb een dichtgeslibde ruggenmergkolom (lumbale kanaalstenose) die veel pijn geeft òf juist geen pijn maar verlies van controle over de beenzenuwen. Slechte (spat)aderen zorgen vooral voor een verstoorde nachtrust. Daarbij is ook mijn bloed(onder)druk veel te hoog en slik ik al jaren medicijnen om een hersenbloeding te voorkomen. Alles genetisch bepaald – ik ben gendrager van… noem maar op! Zo’n 30 jaar geleden werd ik al volledig arbeidsongeschikt verklaard, maar… gaan werken. Twaalf jaar geleden kwam opnieuw de klad erin: volledig arbeidsongeschikt. Maar ik vond het nog te vroeg om achter de geraniums te gaan zitten en heb dus gesmeekt of ik mocht blijven werken. De toestemming kwam voor maximaal 12 uur per week werken en verder veel bewegen om het pijnlijke lijf dragelijk en het leven leuk te houden. De specialisten waarschuwden me wel: ik zou binnen enkel jaren in een rolstoel komen te zitten. Maar ik bleef op de been en toen… ontmoette ik Asja met haar voedingsdeskundigheid.

Omdat ik het Moermandieet meermalen had gevolgd, wist ik dat de voedingsmethode van Asja me ook wel zou bevallen. Als dat niet zo zou zijn, ach, baatte het niet het zou ook niet schaden. Dus halverwege september 2007 begonnen met de nieuwe manier van eten en drinken. Binnen twee maanden was ik 6 kilogewicht kwijt en dat had ik niet ingecalculeerd! Ik was niet slank, maar zeker niet te dik en toch… Maar ik had ook al weken heerlijk ongestoorde nachten. Geen krampen, geen pijn! Tijd om te testen of de nieuwe methode echt werkte of dat autosuggestie een duit in het zakje had gedaan.
De granenkoffie vervangen door cappuccino en wat lekkers erbij. Na drie dagen sloeg het noodlot toe: die vreselijke krampen in mijn benen waren er weer! Drie tot vier keer per nacht mijn bed uit, ijsberen tot de kramp weg was en dan héél voorzichtig weer in bed schuiven. Na een week alle zoetigheid en koffie de deur weer uit. En ja hoor: de weldadige nachtrust keerde zo goed als meteen terug! Duidelijk: zoetigheid was echt een boosdoener.

Inmiddels ben ik zó gewend aan de nieuwe voedingsmethode dat een keertje ‘zondigen’ niet meer echt een probleem oplevert. Toch… heb ik geen trek meer in Engelse drop op mijn nachtkasje. Er is geen zoete koek in huis te vinden en een schaaltje met borrelhapjes en kaas en olijven laat ik makkelijk staan. Mijn boodschappenlijstje ziet er anders uit dan voorheen. Nu is het een lijst met veel fruit, sla, groene groenten, wortelsap en sojaproducten. Overal waar ik voorheen melk gebruikte, staat nu soja centraal. Ik hoor van veel mensen dat ze sojamelk ‘vies’ vinden omdat het zoetig is. Maar ik gebruik sojamelk in alles: pittige sausen, marinades, bindmiddel, koffie, smoothies en milkshakes met fruit of groenten.

Hoewel mijn leeftijd het niet doet vermoeden, loop ik elke dag gemiddeld 2 uur, fiets een uur en ’s avonds moet ook de hond – mijn zwarte Labrador is net drie jaar – eraan geloven. Geen snuffelommetje meer, maar 2½ kilometer joggen! Daarna mijn benen even goed verzorgen, zodat mijn spieren en aderen tot rust komen en dan een lange nacht van gezond slapen. Tot om 06:00 uur de wekker gaat, dat wil zeggen: mijn Labrador komt me precies op de klok wekken! Daarna meldt ook mijn zeer oude Engelse bulldogje zich. Een kwartiertje later loop ik mijn eerste honden plas- en poeprondje. Daarna ontbijten en dan op mijn gemak een klein uur met de honden op stap. Om 08:00 uur zit ik in de auto om fris en vrolijk naar mijn werk te gaan!

Bij de medische controle in januari verklaarde mijn arts dat mijn conditie de afgelopen 25 jaar niet zo goed is geweest als nu. Mijn bloeddruk was eindelijk normaal en de hartslag perfect. Ik vertelde hem van mijn veranderde leefwijze. “Ga zo door en houd vol, want dan word je uiteindelijk mijn langst levende patiënt!”
Hoe lang en in welke conditie ik nog mag leven, weet ik niet. Maar ik kweek orchideeën, die gestaag groeien en zeer lang bloeien. En ik houd nog steeds niet van geraniums!

“Een zware metalen allergie is weg!”

Door Marianne Loggers vervolg:

Ik had een zware metaal (ook goud en zilver) allergie, maar kan nu alles omhangen! En na het eten nooit meer een vervelende maag!
Die allergie was zo erg dat zelfs goud uitsloeg en groene vlekken op mijn huid gaf. Zilver werd zwart en liet zwarte strepen op mijn huid. Andere metalen gaven gezwollen plekken, alsof ik me verbrand had. Droeg ik sieraden langere tijd dan werd het metaal net zo ‘aangevreten’ als mijn huid.

Marianne Loggers
Doorn

Jouw belofte van een platte buik leek een utopie maar inmiddels is het aardig waar!

Binnen 3 maanden ben ik volledig gestopt met de medicijnen! Ik wil nooit meer terug!

Vroeger kon ik amper mijn werk volbrengen, nu barst ik van energie!