Dankbaar zijn

Lieve mensen,

Ik ben terug van mijn bijzondere en spannende reis naar mijn familie in Tsjetsjenië en wil jullie hartelijk bedanken voor jullie warme reacties en lieve wensen. Ze hebben mij veel positieve energie gegeven tijdens mijn reis die ik in mijn eentje heb gemaakt, want mijn gezin bleef in Nederland vanwege de school van de kinderen. Mijn reis verliep in het begin niet helemaal rooskleurig.

Mijn eerste vlucht had een enorme vertraging vanwege de mist, waardoor ik de aansluitende vlucht had gemist en in Wenen moest overnachten. Het ergste was dat ik ook mijn trein in Rusland miste die dezelfde avond vertrok. Mijn reis op de heenweg heeft uiteindelijk 2,5 dagen geduurd, waardoor ik maar 3,5 dagen bij mijn ouders kon blijven. Het was heel bijzonder om mijn familie na drie jaar weer te zien. Het jongste zoontje van mijn zus, mijn neefje dus, werd in die week twee en ik had hem nog nooit gezien.

Daarnaast kon ik weer ervaren dat het leven niet overal zo mooi is als in Nederland. De volgende ochtend na mijn aankomst werd ik wakker bij mijn ouders en wilde gaan douchen. Maar…er kwam geen water uit de kraan…de oorlog is al lang voorbij maar het blijkt daar normaal te zijn dat er soms een halve dag geen water is. Oké, dacht ik…gelukkig heb ik de avond ervoor gedoucht. Ik liep naar de keuken om water op te warmen voor de thee…maar…er was geen gas en geen elektriciteit.

Dit is helemaal een feest, dacht ik en heb gewoon een glas water genomen. Gelukkig was een paar uur later alles weer normaal. Zo leven mensen daar en maken zich daar niet druk over. Het belangrijkste is, er vallen geen bommen meer, je hebt dak boven je hoofd en je kunt wel IETS eten zonder veel te kunnen kiezen. Wat was ik toch dankbaar toen ik terug in Nederland was en meteen onder de douche kon, thee kon zetten en bewust kon kiezen wat ik ging eten…heerlijk om iedere dag met dat dankbare gevoel wakker te worden, want ik besef dat het niet vanzelfsprekend is!